Hoi 

Ik ben Anita, 52jaar.

Ik val maar onmiddellijk met de deur in huis. Helaas ben ik sinds maart 2017  gezegend met borstkanker met uitzaaiingen. Jammer genoeg zal ik nooit meer genezen maar er is hoop om de kanker terug te dringen en stabiel te houden. 

Er zijn veel verhalen over lotgenoten die genezen zijn wat ik uiteraard super goed vind, maar er zijn er evenveel die in het zelfde schuitje zitten als ik. Een operatie is er niet gebeurd omdat ze dat niet doen bij uitgezaaide borstkanker. Dat maakt het verwerkingsproces toch wat moeilijk. Je blijft met de kanker in je lijf zitten en daar blijf je je zorgen over maken. Hormoontherapie zal er voor moeten zorgen dat de kanker niet verder uitzaait. 

Graag wil ik via deze weg mijn verhaal delen. Hopelijk kan ik er ander lotgenoten mee helpen of partners en familie en kan ik misschien ook wat informatie krijgen van lotgenoten. 

Kanker heb je niet alleen. Je naasten moeten ook door het proces . Deze worden jammer genoeg in de schaduw gezet. Alle aandacht gaat naar de patiënt. Ik moet toegeven dat ik niet altijd in een vrolijke bui ben maar ga zeker niet klagen of zagen. Daar ben je niets mee, in tegendeel !! Ondertussen heb ik onderscheid gemaakt van wat belangrijk is en wat niet. Alles gaat nu veel rustiger en geniet veel meer van de kleine dingen. De ene dag gaat het beter dan de andere. Alles mag, niets moet !! 

 

Bij het opstellen van deze site hoop ik lotgenoten, ook de mannen een hart onder de riem te steken. Dan is mijn missie geslaagd. 

Kanker heeft me misschien veranderd maar niet op het vlak van om elkaar te geven. Ik zal me blijven inzetten om anderen gelukkig te maken en te helpen.